Conflicten

Het lijkt wel of de laatste jaren de conflicten in de wereld zich opstapelen. Zowel op globaal als op lokaal niveau. De meningen liggen steeds verder uit elkaar en de bereidheid tot toenadering tot de ander is vaak klein. Ik vraag me af hoe dat komt.

De wereld globaliseert en individualiseert. Bij globalisering denk ik aan meer en sneller informatie, meer kennis, kleinere afstanden. De wereld letterlijk binnen handbereik. Individualisering zie ik als meer keuzevrijheid, vooral als gevolg van toegenomen welvaart. Deze krachten werken samen in de zin dat globalisering individualisering stimuleert.

Doordat de wereld globaliseert vind er meer vermenging tussen mensen plaats, zowel fysiek als digitaal. Het algemene beeld raakt meer gedifferentieerd, er zijn simpelweg veel meer mogelijkheden. Sterke sociale groepen zoals kerk en familie hebben de laatste decennia veel aan bindingskracht ingeboet. Door de toegenomen keuzevrijheid is het ook minder vanzelfsprekend geworden dat je zomaar doet wat anderen vertellen. Men wil meer zelf doen en er wordt al snel gedacht dat ze dat beter kunnen dan anderen. Daardoor ontstaat er een prestatiegolf waarin mensen succes relatief gaan bepalen. En in de top is het nu eemaal meer dringen dan aan de basis.

Een ander probleem is dat mensen hun verworvendheden als een recht gaan zien. Het is bijvoorbeeld al jaren normaal dat Nederlanders zowel op wintersport als op zomervakantie gaan. Het positieve went snel. Het negatieve zien vertrekken ook. De rest niet.

Er is dus meer om te kiezen, en minder bereidheid om te delen. Hoe rijker we worden, hoe asocialer lijkt het wel. Misschien is er weer eens een grote ramp nodig in deze wereld om ons gevoel van saamhorigheid te vergroten.