Menu bar

Tuesday, September 25, 2012

Discriminatie

Ik wil zoveel mogelijk dingen in mijn leven meemaken. Sommige daarvan zijn heel moeilijk. Hoe het is om een vrouw te zijn bijvoorbeeld. Een andere ervaring is gediscrimineerd worden. Ik ben blank, man, volwassen, van westerse afkomst en mijn lichaam functioneert zoals het zou moeten. Daarmee zit ik zo’n beetje in de meest niet-gediscrimineerde groep die er bestaat en zou normaliter genoeg moeten zijn om nooit gediscrimineerd te worden. Toch is het me laatst gelukt.

Ik moest er wel wat voor doen. Namelijk in Amerika gaan wonen en werken. Daardoor viel ik plots in de categorie buitenlander, en die worden nog wel eens gediscrimineerd zoals je weet. Ik dus ook.

In mijn geval werd er niet vreemd naar me gekeken, ik ben niet geschopt of geslagen, ik hoefde niet in aparte ruimtes te zitten en zolang ik maar betaalde mocht ik alles kopen dat ik wilde. Ik werd vooral gediscrimineerd op het niet Amerikaan zijn. Bij financiele instellingen en instanties van de overheid bleef plotseling de deur dicht, waar ze wel gewoon open bleven voor Amerikanen. Sommige Amerikanen en Amerikaanse bedrijven denken werkelijk dat de wereld uit 1 land bestaat. Hun land. Ik kwam daar duidelijk niet vandaan en dus werd ik achtergesteld bij mensen die wel uit hun wereld kwamen.

Het gaat me niet om het benoemen van de incidenten, of het belachelijk maken van de Amerikaanse kortzichtigheid. Wat ik vooral heb onthouden was het vreemde gevoel niet als een gelijke te worden behandeld. Waarom? Ik was buitenlander. Dat was genoeg. En dat voelde vrij stom. Machteloos.

Oneerlijk is niet eens het juiste woord. Ik ging er voor het gemak vanuit dat de democratische wereld de zaken redelijk goed voor elkaar had. Geen compleet onlogische of scheve verhoudingen. Misschien juist omdat ik altijd tot die grote middengroep behoorde. Maar ook in een democratisch land gelden dus regels die niemand je met droge ogen uit kan leggen. Behalve die dame achter de balie dan. Hoewel ze eigenlijk alleen zei dat het nu eenmaal zo ging.

Achteraf (een redelijke poos later) vond ik een erg waardevolle ervaring. Ik gun het eigenlijk iedereen, vooral mensen zoals ik. Uit die grote, sterke groep die nog nooit is gediscrimineerd. Ik ben ervan overtuigd dat door een beetje extra discriminatie het uiteindeiljk minder zal worden.


 

No comments: