Toeterende auto's

Door een gelukje in mijn werksituatie mag ik in een mooie auto rondrijden, een sportieve cabriolet. Ik geef niet zoveel om auto’s, maar ik kijk een gegeven paard niet in de bek, ook niet als het een mooie ijzeren koe is. Voor mijzelf verandert er niet zoveel of ik nu in mijn auto ben of niet, maar dit lijkt niet voor mijn medeweggebruikers te gelden.

Wat is het geval? Het komt regelmatig voor dat wanneer ik voor een stoplicht sta, de auto achter me begint te toeteren zodra het licht op groen springt. Ik heb nog geen kans gehad om op het gaspedaal te drukken, of de laatste mensen lopen nog het zebrapad over, maar volgens de auto achter me duur ik duidelijk veel te lang. Ik verbeeld me weleens dat ze zelfs eerder toeteren dan het licht op groen springt, hoe krijgen ze het voor elkaar.

Waarom doen ze dat toch? Het overkwam me nooit als ik in een andere auto reed. Na lang peinzen vind ik het volgende nog enigzins verklaarbaar. De mensen lijken te zeggen: “Jij met je snelle auto, schiet eens op, je kan niet eens snel optrekken”. Het komt op me over als een soort jaloezie, of een teken dat ze me hun wil willen opleggen. Als een soort compensatie voor het feit dat ze een minder mooie auto hebben.

Compensatiegedrag. Ik vind het maar raar. Veel mensen schijnen er hier last van te hebben. Het lijkt alsof ze niet tevreden zijn met zichzelf, en onbewust frustratiegevoelens krijgen als ze iets zien bij een ander dat ze graag zelf zouden willen hebben. Waarom letten mensen vooral op wat ze niet hebben? En waarom kijken mensen uberhaupt naar anderen om te bepalen of ze tevreden met zichzelf zijn?

Ik stel de vragen niet omdat ik er geen antwoord op weet te verzinnen. Ik probeer alleen maar duidelijk te maken dat tevredenheid met jezelf van binnenuit moet komen. Jaloezie is geen vreemd verschijnsel, maar ik ben het er niet mee eens. Elke persoon heeft een mix van goede en mindere kanten, en het heeft geen zin om alleen maar te focussen op de goede kanten van anderen. Net zo min het zin heeft om zelf helemaal perfect te willen zijn.

Tuurlijk, je proberen te verbeteren is iets dat je niet moet tegenhouden. Ambitie is gezond, zolang je ook hierin maar je balans weet te vinden. Maar veel zaken die compensatiegedrag veroorzaken kan je niet veranderen, zoals geslacht, lengte, haarkleur of achtergrond. Op korte termijn zelfs je auto niet, behalve als je op weg bent naar de dealer.

Het is heel wat om je mindere punten onder ogen te zien, en om ze tenslotte te accepteren. Waarschijnlijk vind je deze punten ook erg belangrijk, omdat het niet voor niets compensatiegedrag oproept. Maar het leven is te mooi om je te laten leiden door frustraties over je wat je niet hebt of niet kan. Je zal zien dat je zonnige zijde nóg meer gaat schijnen, als je de negatieve gevoelens bij het compensatiegedrag een plek weet te geven. En da’s mooi, want dan kan ik in mijn cabrio blijven rijden.